Factors influencing use of assistive technology in post-stroke patients – preliminary findings

Background. Assistive technology (AT) is regarded as one of the most important factors influencing functional recovery and independence in patients after stroke. There is still a need for research on predictors and early identification of AT requirements in order to shape and maximize its positive influence on the recovery process. Objective. To identify and evaluate relationship between selected factors (age, sex, time after cerebrovascular accident) and AT use. Results. Among 140 patients involved in the study, the use of AT was as follows: the most common AT equipment were wheelchairs (used by 40.81% of patients), canes (15.71%) and husks (15%). Up to 5 % patients used more than one AT device. Sex, age, time after cerebrovascular accident, and post-stroke complications were important factors influencing AT use in stroke-survivors. Conclusions. Study outcomes confirm important clinical information extending existing studies, especially co-occurrence of AT devices use.Wprowadzenie. Technologia wspomagająca jest uważana za jeden z najważniejszych czynników wpływa-jących na funkcjonalny powrót do zdrowia i samodzielność pacjentów po udarze. Wciąż jednak potrzebne są badania w zakresie czynników predykcyjnych i wczesnej identyfi-kacji potrzeb w zakresie technologii wspomagającej, aby kształtować i maksymalizować pozytywny wpływ tej grupy rozwiązań technicznych na proces powrotu do zdrowia. Cel . Identyfikacja i ocena związków pomiędzy wybranymi czynnikami (wiekiem, płcią, czasem po udarze) a wykorzystaniem technologii wspomagającej. Wyniki. Pośród 140 pacjentów biorących udział w badaniu najczęściej spotykanymi przedmiotem należącymi do technologii wspomagającej były wózki dla osób niepełnosprawnych (używane przez 40,81% badanych), laski (15,71%) i łuski (15%). Do 5% pacjentów wykorzystywało więcej niż jeden przedmiot należący do technologii wspomagających. Płeć, wiek, czas od udaru oraz zmiany wtórne po udarze stanowiły istotne czynniki wpływające na wykorzystanie technologii wspomagającej u pacjentów po udarze.   Wnioski. Badanie potwierdza ważne klinicznie dane rozszerzając dotychczasowe badania, szczególnie w obszarze jednoczesnego wykorzystywania różnych przedmiotów należących do technologii wspomagającej

Odleżyny jako zmiany wtórne u dorosłych pacjentów hospitalizowanych na oddziale rehabilitacji neurologicznej

Background. Prevalence of bedsores in neurological patients is rather known, although needs for further deeper research and continuous supervision. Bedsores can significantly influence both to rehabilitation effectivity, patients’ functional outcomes and quality of life.Aim. Aim of this study was to assess and discuss occurence of bedsores in patients hospitalized on neurologic rehabilitation ward.Materials and methods. The study was carried out among 36 adult patients hospitalized on neurological rehabilitation ward because of accidents resulting in neurological disorders. Patients were assessed using Torrance classification system and Norton Pressure Sore Risk-Assessment Scale Scoring System.Results. Bedsores in patients with neurological deficits remain important problem despite increased consciousness both among medical staff, patients, and families/caregivers. Among 36 patiens involved in the study, decubitus ulcers were observed in 8.33%.Conclusions. Bedsores are perceived as a significant issue influencing both efficiency of the therapy (including long-term rehabilitation), care, and quality of life of patients with neurological disorders. Larger research are necessary to further investigate both bedsores prevalence, and prevention strategies, especially in long-term rehabilitation and home care of patients with neurological deficits. (PNN 2012;1(4):144-150)Wprowadzenie. Częstotliwość występowania odleżyn u pacjentów neurologicznych jest raczej znana, pomimo to problem ten wymaga dalszych badań jak i ciągłego nadzoru. Odleżyny mogą mieć znaczący wpływ zarówno na efektywność rehabilitacji, wyniki funkcjonalne pacjentów, jak i ich jakość życia.Cel. Celem niniejszego badania była ocena i dyskusja częstotliwości występowania odleżyn u dorosłych pacjentów neurologicznych hospitalizowanych na oddziale rehabilitacyjnym.Materiał i metody. Badanie przeprowadzono wśród 36 dorosłych pacjentów neurologicznych, hospitalizowanych na oddziale rehabilitacji neurologicznej. Pacjentów poddano ocenie z wykorzystaniem klasyfikacji odleżyn według Torrance’a oraz Skali Norton.Wyniki. Odleżyny pacjentów neurologicznych wciąż stanowią ważny problem pomimo rosnącej świadomości zarówno personelu medycznego, pacjentów oraz ich rodzin/opiekunów. Wśród 36 pacjentów objętych badaniem odleżyny zaobserwowano w 8,33%.Wnioski. Odleżyny są postrzegane jako poważny problem wpływający zarówno na efektywność leczenia (w tym rehabilitacji długoterminowej), jak i opiekę i jakość życia pacjentów z zaburzeniami neurologicznymi. Zaleca się kontynuację badań celem dokładnego zbadania częstości występowania odleżyn jak i strategii prewencyjnych, zwłaszcza w długotrwałej rehabilitacji i opiece domowej pacjentów z deficytami neurologicznymi. (PNN 2012;1(4):144-150

Co-incidence of selected effects of stroke – preliminary findings

Background. Spasticity, contractures, pusher syndrome, unilateral neglect and heterotopic ossifications are one of the most commonly observed effects in patients after stroke. There is still a need for research on predictors and early identification of such changes in order to minimize their incidence and negative influence to the recovery process. Objective. To evaluate the incidence and relationship between the selected complications of stroke spasticity, contractures, pusher syndrome, unilateral neglect and heterotopic ossifications. Results. Among the 141 patients involved in the study, the results were as follows: spasticity was observed in 35.46%, contracture in 42.55%, pusher syndrome in 8.51%, hemispatial neglect in 4.26% and heterotopic ossifications were observed in 5.67%. Conclusions. Our findings confirm presented relatively new and important basic and clinical information extending existing studies, especially co-occurrence of selected stroke results and factors influencing their incidence.Tło. Spastyczność, przykurcze, zespół odpychania, zespół zaniedbywania jednostronnego oraz skostnienia heterotopowe są jednymi z najczęściej spotykanych zmian w grupie pacjentów po udarze. Istnieje potrzeba badań nad predykatorami i wczesną identyfikacją ww. zmian, aby zminimalizować ich częstość występowania oraz negatywny wpływ na proces zdrowienia. Cel. Ocenić występowania oraz powiązania pomiędzy wybranymi następstwami udaru: spastycznością, przykur-czami, zespołem odpychania, zespołem zaniedbywania jednostronnego oraz skotanieniami heterotopowymi. Results. Wśród 141 pacjentów włączonych do badania spastyczność została zaobserwowana u 35,46%, przykurcze u 42,55%, zespół odpychania u 8,51%, zespół zaniedbywania jednostronnego u 4,26%, a skostnienia heterotopowe u 5,67%. Wnioski. Wyniki badania potwierdzają stosunkowo nowe i ważne podstawowe i kliniczne dane rozszerzające wiedzę z wcześniejszych badań, szczególnie w obszarze współ-występowania badanej grupy następstw udaru oraz czynników wpływających na ich wystąpienie

Zespół odpychania tylnego - opis przypadku

Background. Pusher syndrome is classically described as frequent but little-known disorder of body orientation characterized by a tilt towards the contralesional paretic side and a resistance to external attempts to rectify. Pusher syndrome occurs mainly in stroke patients, but non-stroke causes have been described too. In 2010 was proposed concept of the posterior pusher syndrome, defined as disturbance of body orientation in the sagittal plane with imbalance, posterior tilt and an active resistance to forward pulling or pushing. Aim of this study is to familiarize readers with the assessment and treatment of the little known posterior pusher syndrome.Case study. The patient was sixty-seven-year-old female, eight weeks after an ischemic stroke, with left hemiplegia. Posterior pusher syndrome was diagnosed next week. Introduced adequate therapy (25 sessions) caused recovery in the area of posterior pusher syndrome symptoms.Discussion. Number of patients with misdiagnosed pusher syndrome (contralateral or posterior) remains unknown. Knowledge in the area of assessment and possibilities of the treatment among medical staff is important due to significant influence of the pusher syndrome to the effectivity and time of the recovery.Conclusions. Effective ways of therapy in patients with diagnosed posterior pusher syndrome’ therapy are similar to the therapy in patients with contralesional pusher syndrome, taking into consideration changed direction of pushing/tilt. Further research into the neurophysiological basis, incidence, assessment and therapy of the described syndrome is perceived very important issue. (PNN 2013;2(3):125-129)Wprowadzenie. Zespół odpychania jest klasycznie opisywany jako częste, ale niezbyt dobrze znane zaburzenie postawy ciała charakteryzowane przez wychylenie w stronę przeciwną do uszkodzonej półkuli mózgu oraz aktywny opór pacjenta na zewnętrzne działania mające na celu przywrócenie mu rzeczywistej pozycji pionowej. Zespół odpychania zdarza się głównie o pacjentów po udarze, jednak zostały również opisane przypadki o odmiennym podłożu. W 2010 roku została przedstawiona koncepcja zespołu odpychania tylnego, definiowana jako zaburzenie postawy ciała w płaszczyźnie strzałkowej z brakiem równowagi, wychyleniem w tył oraz aktywnym oporem pacjenta na ciągniecie lub pchanie w przód. Celem niniejszej pracy jest przybliżenie diagnostyki i terapii mało znanego zespołu odpychania tylnego.Prezentacja przypadku. Kobieta (67 lat) w 8. tygodniu po udarze niedokrwiennym mózgu, z porażeniem lewostronnym trafiła na oddział w celu wdrożenia rehabilitacji. W 9. tygodniu terapii zdiagnozowano zespół odpychania tylnego. Wdrożona terapia spowodowała, że po 25 sesjach terapeutycznych otrzymano wygaszenie tylnego zespołu odpychania.Dyskusja. Liczba pacjentów z niezdiagnozowanym lub błędnie zdiagnozowanym zespołem odpychania (bocznego lub tylnego) pozostaje nieznana. Ważna jest znajomość diagnostyki oraz możliwości terapii zespołu odpychania wśród całego personelu medycznego, ze względu na znaczący wpływ zespołu odpychania na efektywność i czas trwania powrotu pacjenta do zdrowia.Wnioski. Efektywne sposoby terapii zespołu odpychania tylnego są podobne do terapii w zespole odpychania bocznego uwzględniające zmianę płaszczyzny oddziaływań. Duże znaczenie ma prowadzenie dalszych badań nad opisywanym zespołem, zarówno w zakresie jego podstaw neurofizjologicznych, częstotliwości występowania, diagnostyki i terapii. (PNN 2013;2(3):125-129

Problemy techniczne i medyczne w zakresie szerszego wykorzystania neuroprotez u pacjentów neurologicznych

Nervous system disorders may seriously impair motor, sensory or cognitive functions. Present neurorehabilitation in selected cases can cause significant functional recovery e.g. in the area of locomotor pattern generation and balance, but in the most severe cases this recovery still remains incomplete. Use of neuroprostheses broadens possibilities of rehabilitation and care. Neuroprostheses are electronic devices substituting lost sensory, motor or cognitive functions. They significantly help to restore or replace functions lost as a result of neural damage. Clinical used neuroprostheses proved to be effective in achieving a greater patients’ independence in daily activities.Further development of neuroprostheses need for increased involvement of medical staff in the area of clinical research on clear and safe medical procedures. This progress can make another breakthrough in the therapy, rehabilitation and care of patients with nervous system deficits. (PNN 2012;1(3):119-123)Schorzenia układu nerwowego mogą poważnie zaburzyć funkcje motoryczne, sensoryczne lub poznawcze. Współczesna rehabilitacja neurologiczna w części przypadków może przynieść znaczącą poprawę funkcjonalną, m.in. w obszarze generacji wzorców lokomocji i równowagi, lecz w najcięższych przypadkach ta poprawa jest wciąż niepełna. Wykorzystanie neuroprotez rozszerza tu możliwości rehabilitacji i opieki. Neuroprotezy są urządzeniami elektronicznymi zastępującymi utracone funkcje sensoryczne, motoryczne lub poznawcze. Mogą one znacząco pomóc w przywróceniu lub zastąpieniu funkcji utraconych wskutek uszkodzenia układu nerwowego. Neuroprotezy wykorzystywane klinicznie udowodniły swoją efektywność w przywracaniu pacjentom większej samodzielności w codziennych czynnościach. Dalszy rozwój neuroprotez wymaga zwiększonego zaangażowania personelu medycznego w obszarze badań klinicznych nad przejrzystymi i bezpiecznymi procedurami medycznymi. Postęp ten może spowodować kolejny przełom w terapii, rehabilitacji i opiece nad pacjentami neurologicznymi. (PNN 2012;1(3):119-123

Interactive motion-controlled games in the neurorehabilitation of adult post-stroke patients

Mikołajewska Emilia, Mikołajewski Dariusz. Interactive motion-controlled games in the neurorehabilitation of adult post-stroke patients. Journal of Education, Health and Sport. 2015;5(8):311-317. ISSN 2391-8306. DOI 10.5281/zenodo.28856http://dx.doi.org/10.5281/zenodo.28856http://ojs.ukw.edu.pl/index.php/johs/article/view/2015%3B5%288%29%3A311-317https://pbn.nauka.gov.pl/works/611577POL-index https://pbn.nauka.gov.pl/polindex/browse/article/article-8153ebff-7978-415b-bb64-bd4f39919506Formerly Journal of Health Sciences. ISSN 1429-9623 / 2300-665X. Archives 2011–2014 http://journal.rsw.edu.pl/index.php/JHS/issue/archive Deklaracja.Specyfika i zawartość merytoryczna czasopisma nie ulega zmianie.Zgodnie z informacją MNiSW z dnia 2 czerwca 2014 r., że w roku 2014 nie będzie przeprowadzana ocena czasopism naukowych; czasopismo o zmienionym tytule otrzymuje tyle samo punktów co na wykazie czasopism naukowych z dnia 31 grudnia 2014 r.The journal has had 5 points in Ministry of Science and Higher Education of Poland parametric evaluation. Part B item 1089. (31.12.2014).© The Author (s) 2015;This article is published with open access at Licensee Open Journal Systems of Kazimierz Wielki University in Bydgoszcz, Poland and Radom University in Radom, PolandOpen Access. This article is distributed under the terms of the Creative Commons Attribution Noncommercial License which permits any noncommercial use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original author(s) and source are credited. This is an open access article licensed under the terms of the Creative Commons Attribution Non Commercial License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/) which permits unrestricted, non commercial use, distribution and reproduction in any medium, provided the work is properly cited.This is an open access article licensed under the terms of the Creative Commons Attribution Non Commercial License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/) which permits unrestricted, non commercialuse, distribution and reproduction in any medium, provided the work is properly cited.The authors declare that there is no conflict of interests regarding the publication of this paper.Received: 15.07.2015. Revised 21.08.2015. Accepted: 21.08.2015. Interactive motion-controlled games in the neurorehabilitationof adult post-stroke patients Emilia Mikołajewska1,2,3, Dariusz Mikołajewski3,4,5 1 Department of Physiotherapy, Ludwik Rydygier Collegium Medium in Bydgoszcz, Nicolaus Copernicus University in Toruń, Poland2 Rehabilitation Clinic, The 10th Clinical Military Hospital with Policlinic, Bydgoszcz, Poland3 Neurocognitive Laboratory, Interdisciplinary Center for Modern Technologies, Nicolaus Copernicus University in Toruń, Poland4 Institute of Mechanics and Applied Computer Sciences, Kazimierz Wielki University, Bydgoszcz, Poland5 Department of Informatics, Nicolaus Copernicus University, Toruń, Poland  Corresponding author:Emilia MikołajewskaRehabilitation ClinicMilitary Clinical Hospital No. 10 and PolyclinicBydgoszcz, Polande-mail: [email protected], [email protected]: http://emikolajewska.netstrefa.eu Keywords: neurorehabilitation; physiotherapy; stroke; neurological deficit; therapeutic game. Abstract Despite efforts of scientists and clinicians stroke still constitutes one of the major causes of disability worldwide. Motion-controlled video games become increasingly common adjunct to the traditional physical therapy. Such games are usually available, low-cost, fun, and functional ways to increase everyday treatment possibilities, both in hospital, ambulatory and home settings. Research and scientific publications concerning this issue are still rare. Assessment how interactive motion-controlled games can be incorporated into current guidelines of the eclectic approach within neurorehabilitation of adult post-stroke survivors is key issue within contemporary neurorehabilitation of adults. Complementary use of such games may constitute another breakthrough both in in-patient and out-patient rehabilitation and care. This review aims at potential of aforementioned solutions and modalities for the rehabilitation of function in cases of stroke

Selected determinants of occupational stress and burnout in physiotherapists and IT professionals

IntroductionOccupational stress and burnout have a statistically significant negative impact on learning and work in the professional groups studied, but the exact manner and strength of the impact and the neurophysiological mechanisms underlying the aforementioned phenomena are not yet well understood. The main reason for this is the paucity of research, both on the neurobiological basis and on the incidence and impact on the lives of different professional groups. Aim of the study The main objective of the study is to determine the clinical and neurophysiological determinants of occupational stress and burnout, and in particular to investigate whether: - occupational stress and burnout are related to occupational group, - the start of professional work already during studies is a significant differentiating factor, - the nature of work, gender and seniority affect work-related musculoskeletal problems. Materials and methods Two groups were recruited for the study: study group (physiotherapists, n = 50), reference group (IT professionals, n = 50). Five clinimetric scales were used in the study: PSS10, MBI, SWLS, MSQ-SF, NMQ. Results Clinical and neurophysiological determinants of occupational stress and burnout relate to statistically significant effects: occupation, age, length of work, mode of employment, combination of study and work, and multi-work/multi-job. Conclusions Stress and burnout are related to the occupational group, with physiotherapists' occupational group experiencing them with greater severity than the IT occupational group. Starting a career already during studies is an important differentiating factor: it increases the risk of stress and professional burnout. The mode of employment, gender and seniority influence work-related musculoskeletal problems: they are experienced more often by the self-employed, men, older people and those with longer work experience

Neurophysiological determinants of occupational stress and burnout

IntroductionResearch results show that one of the greatest health challenges of the 21st century, especially in developed countries, is becoming the fight against the effects of living too fast, including the fight against occupational stress and burnout. Aim of the study The purpose of this article is to elucidate the neurophysiological determinants of occupational stress and burnout, including ocupational, including through the path of research review and the development of computational models based on artificial intelligence. Materials and methods A literature search was conducted in six bibliographic databases: PubMed, EBSCO, PEDro, Web of Science, Scopus and Google Scholar. Articles were searched in English using the following keywords: occupational stress, burnout, marker, electroencephalography, EEG, magnetic resonance imaging, MRI, fMRI, computed tomography, CT, positron emission tomography, PET, computational model, machine learning, artificial intelligence, virtual patient, digital twin and similar. Neurophysiological determinants of occupational stress and burnout as far as computational models of occupational stress and burnout were analysed and discussed. Results The best currently observed neurophysiological markers of occupational stress and burnout may currently be a combination of EEG analysis (alpha power (IAF, PAF), P300, ERP (VPP and EPN)), diagnostic PET imaging (ACC, insular cortex and hippocampus) and monitoring changes in cortisol, prolactin, adrenocorticotropic hormone (ACTH), corticotropin-releasing hormone (CRH) and thyroid hormones, as well as plasma BDNF levels. In addition, ERPs (LPPs) are a marker significantly differentiating burnout from depression. Conclusions The combination of traditional clinimetric tests, the aforementioned neurophysiological tests and AI-based big data analysis will provide new classifiers, highly accurate results and new diagnostic methods. &nbsp

Role of mobility in cognitive development of children with motor deficyt – own observations of wheelchairs users

Wheelchair plays two important roles from the physical point of view: increased mobility and body support. Two main areas of children’ development: motor and cognitive are interrelated. Thus, wheelchair supported mobility in children may also prevent many severe problems in the area of social and cognitive development. This paper aims at presentation of current state of the art and own concept concerning the role of the wheelchair-based mobility in cognitive development of children with motor deficit.Z fizycznego punktu widzenia wózek dla osób iepełnosprawnych odgrywa ważną rolę w zwiększeniu mobilności oraz podparciu ciała. Dwa obszary rozwoju dziecka są powiązane: rozwój motoryczny i rozwój poznawczy. Stąd mobilność dziecka wspomagana za pomocą wózka może również zapobiec wielu różnym problemom w obszarze rozwoju społecznego i poznawczego. Artykuł ma na celu prezentację stanu obecnego oraz własnych koncepcji w obszarze roli mobilności dziecka wspomagane wózkiem w rozwoju poznawczym dzieci z deficytem motorycznym

l CareWykorzystanie robotów rehabilitacyjnych - szanse i zagrożenia w opiece zdrowotnej i społecznej

Progress in medical sciences, biomedical engineering and medical robotics provided rehabilitation robots – novel solution regarded as more effective than traditional forms of rehabilitation. Use of rehabilitation robots, despite they are at the beginning of their development, is wide discussed from medical, social, economical and ethical points of view. Paper aims at analysis the extent to which current possibilities in this area are exploited, including chances and threats